روزگاريست همه عرض بدن ميخواهند/ همه از دوست فقط چشم و دهن ميخواهند/ ديو هستند ولي مثل پري مي‌پوشند/ گرگ‌هايي كه لباس پدري مي‌پوشند/ آنچه ديدند به مقياس نظر مي‌سنجند/ عشق‌ها را همه با دور كمر مي‌سنجند/ خب طبيعيست كه يك روزه به پايان برسد/ عشق‌هايي كه سر پيچ خيابان برسد

شلوارا کوتاهه، مانتوها چسبونه دوهزارتا ليلي واسه هر مجنونه من چقدر خوشبختم همه‌چي آرومه مانتوها چسبونه، همه‌چي معلومه! بگو اين آرايش تا ابد پابرجاس حالا که خط‌ چشم تو نگاهت پيداس! من چه قد خوشبختم زندگي آسونه زندگي شيرينه همه‌چي ارزونه همه‌چي آرومه غصه‌ها خوابيدن پول خوبي مي‌دن واسه‌ زاييدن! ما چه‌قد خوشبختيم همه‌چي آرومه چه‌کسي بيکاره؟ چه کسي محرومه؟ غول بدبختي رو غول خوشبختي خورد هرچي که مشکل بود همه رو لولو برد! قاضيا بيکارن زندونا تعطيله پايه‌ ميز کسي نيست کلي ميله شي